براي قهرماني در سال آينده بايد چه تغييراتي انجام داد؟

پاسخ: تغییرات، چه جمله مناسب و به جایی. تغییرات رو به طور کلی در 3 حوزه مفید میدونم. در نگرش به برخی موارد، در سیستم درون زمین و حتی تمرینات، در مدیریت زمان.
کلاً سبک موفقیت در رقابت مارتون وار مثل لیگ تا رقابت نفس گیر، فشرده و سرعتی مثل لیگ قهرمانان ممکنه فرقهای به هم داشته باشن اما به طور کل سعی میشه موارد قابل بحث در هر دو جبهه مورد بحث قرار بگیره. حتی عده ای میگن لیگ قهرمانان پر از لابی هست و ما لیگ برتر رو ترحیج میدیم. نمیشه گفت حق با کی هست اما به هر حال لیگ قهرمانان و مسابقات داخلی کشورها هر 2 سکوهای موفقیت هستند و شما برای در ماندن زمره بهترینها مجبور هستید برای هر 2 جبهه تلاش کنید.
نگرش به برخی از موارد به نظر من باید تغییر کنه و ما میدونیم بیس موفقیت رو هر چیزی ممکنه بسازه. شاید تیم ما زیاد وابسته به انگلیسی ها و کلاً بومیهایست و این خوب هست که ما مقداری بین المللی تر بشیم. من فکر میکنم چیزهایی که بازیکنان دیگر مناطق با خودشون میارند، ارزش این سرمایه گذاری رو خواهد داشت. حتی من معتقدم این بین المللی تر شدن باید ار روی نیمکت صورت بگیره و امیدوارم در کنار رئیس افراد واجد شرایط از کشورهایی مثل آلمان و یا ایتالیا قرار بگیرند و با خودشون افکار جدیدی رو به همراه بیارن و من فکر میکم ما هوز تأثیرات کیروش رو به یا داریم بیشتر نظر بنده روی کمکهایی هست که خودشون تئوریستینهای بزرگی هستند و ما باید یادمون باشه که در این روزگار تمرین دهنده خوب بودن کافی نیست ...و اما در زمینه بازیکن هرچند هیچ کس دوست نداره در نهایت تیمی مثل آرسنال و چلسی رو شاهد باشه که گاهی بدون حتی یک انگلیسی پای در زمین میگذارند، اما به نظر من تعادل بهتری بین بومی سازی و بین المللی تر شدن باید به وجود بیاد.
میدونم که خیلی از شماها با این گفته موافقید که تیم باید مقداری بیشتر هزینه کنه. من با این گفته که سر آلکس فرگوسن اصلاً ستاره بخر نیست و یا چیزهایی از این دست موافق نیستم اما میدونم که شما برای دور نماندن از کورس رقابت مجور هستید کمی بیشتر هزینه کنید. روش سیتی، چلسی و یا رئال رو نمیپسندم و کلاً حرف من عملی میان کار تیم مثل منچستر یونایتد و تیمی مثل رئال هست. که انشاءالله در پاسخ پرسش 2 بیشتر به اون میپردازم. سیستم بازی ما باید مقداری دچار تحول بشه. هرچند من میدانم این مشکل تا حدی به عدم نیروی انسانی مکفی و مفید باز میگرده، اما گاهی احساس میکنم سیستم درون زمین تا حدی منسوخ شده و یا ناکارآمد به نظر میاد. حفظ توپ و میدان در بازیهای بزرگ به نفع ما نیست، در فصل اخیر از عرض زمین به خوبی بهره برداری نشده که باز برمیگرده تا حدی به اولش نا آمده بودن والنسیا و سینوسی بودن نانی و عدم دسترسی در برهه هایی از فصل به وی. گاهاً از ضربات ایسگاهی به خوبی بهتره برداری نمیکنیم و این هست، توپ در زمان حمله سریع از ما جدا میشه، میزان اشتباهات ما به خصوص در پاس دهی کمی زیاد هست، خلاقیت و هوش مکفی گاهی در بازیهای تیم منچستر یونایتد به حداقل میرسه، در پرسینگ حریفان ما به شدت آسیب پذیریم، تیمهایی که میانه محکمی دارند به شدن برای فائق آمدن بر ما مستعدند، اشتباهات در میانه میدان و در دفاع بارها و بارها دروازه ما رو تهدید کرده. 2 - 4 - 4 که ما بازی میکنیم، گرچه بسیار بهش آشنا هستیم اما گاهی فارغ از پیچیدگی خاصی برای رقیبان هست، گرچه عده ای احساس میکنند شما اگر هر سیستمی رو به خوب اجراء کنید، در نهایت به موفقیت خواهید رسید، تیم منچستر یونایتد در فصل جاری همچنین بسیار از سیستم 1 - 3 - 2 - 4 بهره برد و به نظر من این سیستم تعادل بهتری به خصوص در میانه میدان ایجاد میکنه اما در زمان حمله شاید قدرت وقعی تیم ما رو رخ نکشه. تغییرات در چرخشی بازی کردن بازیکنان به شدت زیاد هست و من گاهی احساس میکنم این چرخشی بودن علاوه بر اینکه یک عده ای رو به لحاظ بازی کردن راضی کنه، بیشتر به دلایل کمبود به لحاظ بازیکن و تستهای فراوان برای درآوردن یک بازی هست و من فکر میکنم این در نهایت به دلیل نرسیدن به زوجهای مناسب در میدان هست. و اما تغییر نگرش بعدی به نظر من در مورد بازیکنهای پا به سن گذاشته هست. ما خاطرات عظیمی با اونها ساختیم اما آیا این مهمه که یک بازیکن تا سالهای بسیار در تیم بمونه و یک جا رو برای پیشرفت بازیکنان جوان اشغال کنه؟ بله مهمه اما به یک شرط و اون هم ایجاد تعادل خوب میان سنین بازیکنان هست. من این موضوع رو در حال حاضر به قدری که دیگران میگن بهرنج نمیدونم اما شاید وقت این رسیده باشه که ما از فصل بعد، کم کم شاهد خداحافظی عده ای باشیم. ممکنه این باعث بشه روحیه عده ای آسیب ببینه اما ما باید بدونیم که حرفه ای گری بهاء داره و شما گاهی مجبورید تصمیمات سخت بگیرید. جداً شاید وقت این رسیده باشه که برخی از بازیکنهای مسن و بسیار مسن با احترام کنار گذاشته بشند، اما باید دقت کرد و جوانگرایی مفرط هم به همن میزان آسیب رسان هست، به خصوص در رقابتهای لیگ قهرمانان شما احتیاج به افرادی دارید که دیگران رو هدایت کنند و در هر مسابقه از جو ورزشگاه ها و جو مسابقات برای جوان ترها صحبت کنند و در کل تعادل باید برقرار بشه. من میخوام تیم بایرن مونیخ رو مثال بزنم، این تیم علاوه بر اینکه هسته مدیریتی اون از بازیکنهای سابق خودشون هست که بی تردید به آرمانهای تیمشون وفادار هستند، اما همین تیم دائماً در حال تحول هست. از بازیکن تا مدیر و غیره و تعادل خوبی میان مدرنیته و سنت گرایی به وجود آورده. اما موضوع آخر این تغییرات شاید برگرده به بزینسهای بی حد باشگاه. این خیلی خوب هست که باشگاه بزینسهای بی شماری داره و من خیلی در این مورد حرف زدم و شاید باز در آینده این کارو انجام دادم اما بهتره اندکی متعارف تر این کار صورت بگیره و من احساس میکنم تمرکز بیش از حد باشگاه روی مانورهای اقتصادی داره به اصل موضوع که همون فوتبال هست آسیب میزنه. ما باید یادمون باشه که در نهایت این بزینسها باید عصاء دست باشگاه باشه و نه بلای جون اون. من فکر میکنم ای کاش بهتر بود در بازه زمانی که بازیها انجام میشه، مقداری تمرکز باشگاه بیشتر بر روی اصل کار یعنی خود فوتبال بود تا مسائلی از این دست و از طرفی باید بدونیم که آیا از این میزان سودد تجاری چه قدر به خود تیم رسیده. من به شما قول میدم تیم منچستر یونایتد در این فصل در نهایت به 1.5 میلیارد سود تجاری خواهد رسید اما اینکه از این میزان چه قدر برای خود تیم صرف شده بحث دیگریست.
و اما در نهایت از مدیریت زمان گفتم. این مدیریت زمان حوزه گسترده ای هست که میشه از تعویضها تا بزینس باشگاه رو در حیطه خودش بگیره. من فکر میکنم در تیم به عده ای زمان کافی و حتی بیشتر از کافی داده شده.من فکر میکنم اگر فلچر بازیکن مصدومی هست، چه دلیلی داره بیشتر از این برای او صبر کرد. شاید عده ای یا بیان بگن خب این رسم زشت و ناجوانمردانه ای هست اما من جداً تصور میکنم باشگاه به این دلیل هم به لحاظ مالی و مهمتر به لحاظ موقعیت در مسابقات دچار تهدید میشه، ما نباید اشتباهی که در مورد هارگریوز انجام دادیم رو تکرار کنیم. ما لیستی پر از بازیکن داریم که خیلی از اونها تنها لیست رو پر کردند. اندو، ماکدا، به به، فابیو دا سیلوا و حتی نانی از این دست بازیکنان هستند. من جداً فکر نمیکنم اینان سود چندانی برای باشگاه داشته باشند، گرچه ممکنه هر کدام از اینان در برهه ای خوب بودند اما این تداوم نداشته. شاید عده ای بکن نانی دیگه چرا؟! اما من تصور میکنم بازیکنهایی که بتونند دستاوردهای مفید تری داشته باشند کم نیستند. او سالهاست که در اینجاست اما جداً چه قدر ما میتونیم در مورد او مطمئن صحبت کنیم و آیا کسی میتونه پروسه طولانی مدتی رو برای او در وضعیتی خاص تعریف کنه؟ شاید شما بتونی برای بازیکنی چون رونی و یا وان پرسی مطمئن تر صحبت کنید اما در مورد نانی...
بحث دیگری که به مدریت زمان برمیگرده اینه ما بدونیم دیگران در حال پیشرفتند و فوتبال هیچ گاه برای مشکلات ما صبر نخواهد کرد. و این ما هستیم که باید تلاش کنیم و به اونها برسیم. من فکر میکنم اینکه 2 اسپانیایی و 2 ایتالیایی حالا نیمه نهائی لیگ قهرمانان رو برگزار میکنند، معانی زیادی در خودش داره و این یعنی زنگ خطر برای دیگران...